فناوری Hi-Fi
فناوری Hi-Fi ،به دستگاه های صوتی که موسیقی را با دقت بالایی پخش می کند Hi-Fi می گویند. hi-fi مخفف high fidelity می باشد که نشان دهنده وفاداری و صداقت سیستم صوتی هنگام انتقال سیگنال صوتی است. یعنی سیستم صوتی باید بدون ایجاد کمترین تغییری سیگنال صوتی را به ما تحویل دهد. اگر بخواهیم یک تعریف ساده و قابل فهم را در خصوص این تکنولوژی بیان کنیم، باید گفت که به دستگاههای صوتی که صداهای یک موسیقی را با دقت بالایی (در مقایسه با حالت آنالوگ و برخی حالتهای دیجیتال) پخش میکند hifi میگویند. به طور کلی، وسایلی که از hifi پشتیبانی می کنند، از میزان نویز و به هم ریختگی (اعوجاج) امواج صوتی پایینی برخوردار هستند و قادرند که صداها را به اصطلاح بدون رنگ و با پاسخ فرکانسی سریع پخش کنند.
Hi-Fi چگونه کار می کند؟
Hi-Fi از مجموعه کامپوننت هایی تشکیل شده که عبارتند از:
- سورس یا همان پخش کننده مانند یک CDPlayer و یا یک دیسک خوان
- بخش تقویت سیگنال که دو قسمت Pre Amplifier و Power Amplifier داره
- کابل های اتصال دهنده
- بلندگو
فناوری Hi-Fi ،سورس ها به طور کلی به دو بخش تقسیم می شوند. دسته اول، دیجیتال (مانند CD، DVD، Flash و ….) سورس ها به صورت کلی به دو بخش تقسیم می شوند. دسته اول، و دسته دوم هم آنالوگ (مانند نوار های مغناطیسی، گرامافون و Turntable نام دارند. وظیفه این بخش، خواندن اطلاعات از روی دیسک های صوتی و نوارهای مغناطیسی و تبدیل آن ها به سیگنال های آنالوگ است. همچنین تکنولوژی های متفاوتی برای این کار وجود دارد که وظیفه آن ها، اطمینان حاصل کردن از درست تبدیل شدن بیت ها است، به طوری که صداها عوض نشوند و هر کدام فرکانس تعیین شده ای داشته باشند. صدای خروجی از سورس های دیجیتال (به اصطلاح مهندسان صدا)، ترانزیستوری، خشک و سرد و بی روح بوده و اما سورس های آنالوگ لامپی گرم و زنده است که باعث می شود تا در دراز مدت، صداها گوش رو اذیت نکند.
پیش تقویتکننده (Preamplifier) یک نوع تقویت کننده الکترونیکی است که یک سیگنال کوچک را برای تقویت های بعدی و یا پردازش بر روی سیگنال های موسیقی آماده می کند. پیش تقویتکننده معمولاً در نزدیک سنسور قرار داده می شود تا اثر نویز و تداخل کاهش پیدا کند. این کار به منظور تقویت قدرت سیگنال استفاده می شود تا سیگنال های صدا، سیم را بدون کاهش زیاد میزان نسبت سیگنال به نویز (SNR) تا دستگاه اصلی بپیماید.
تقویتکننده (RF power amplifier) نوعی تقویت کننده الکترونیکی هستند که از آن ها به عنوان تبدیل کننده سیگنال فرکانس رادیویی کم قدرت به سیگنال هایی با دامنه ای (به اندازه قابل توجهی) بزرگ تر مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین از دیگر کاربردهای تقویت کنندگان، ارسال سیگنال های صوتی بر آنتن فرستنده است. در این مرحله می توان تنظیماتی مانند کم و زیاد کردن بیس و تریبل صدا، انتخاب سورس همچنین کم و زیاد کردن فرکانس هر صدا را انجام داد.
در خصوص سیم های اتصال دهنده باید گفت که این کابل ها، نقش بسیار اساسی و مهمی در انتقال صدا دارند. کابل ها تاثیر بسزایی بر روی Timing ،Soundstage و Texture صدا داشته و حتی تغییر مکانی یک کابل و جابجا شدن آن می تواند اثر زیادی روی Micro Dynamic صدا بگذارد. در سیستمهای Full range اهمیت کابلها بیشتر نمایان خواهد شد.
تاریخچه های فای
فناوری Hi-Fi ،شاید بتوان گفت اولین تکنولوژی انتقال صدا توسط آزمایشگاه بلی در ایالات متحده پیاده سازی شد. این آزمایشگاه که قصد داشت تکنیک های مختلفی جهت ضبط صدا را امتحان کند، اقدام به انتقال صدا کنسرت سمفونی فیلادلفیا (که توسط Leopold Stokowski اجرا می شد) به وسیله خطوط تلفنی کرد و بدین ترتیب توانست ضبط صدا را با فرکانسی نزدیک به صدا اصلی انجام دهد.
در آن زمان همچنین کمپانی های تولید فیلم مانند MGM و 20th Century-Fox Film نیز در تلاش بودند تا صداها را به صورت مجزا بر روی نوارهای نوری ضبط نمایند، به طوری که آن ها توانستند برنامه ها را بر روی نوارهایی به سرعت 74 دور بر دقیقه ضبط کنند. این کار را میتوان آغاز راه تکنولوژی Hi-Fi دانست. پس از جنگ جهانی دوم، صنعت صدا دچار تغییر و تحول های زیادی شد که باعث گردید تا نوازندگان و آهنگ سازان، بتوانند به راحتی ساخته های خود را رکورد و منتشر کنند. نوارهای صوت حلقه به حلقه، رادیو FM (که در مقایسه با رادیو AM از پهنای باند بیشتر و کیفیت بالاتری برخوردار بود) و همچنین دست یابی به ۳۳⅓ دور بیشتر در پخش نوارهای گرامافون، بخشی از مواردی هستند که توانستند صنعت صدا را متحول کنند.
هدف استفاده از تکنولوژی Hi-Fi چیست؟
فناوری Hi-Fi ،بسیاری از صدا برداران و آهنگ سازان، بر این باورند که تنظیم صدا برای رسیدن به بهترین حالت ممکن، می تواند حالت های مختلف داشته باشد. هر فرد سلیقه شنیداری متفاوتی دارد که صدا بردار باید سعی کند با تنظیمی استاندارد و تیون کردن مناسب صدا، بهترین خروجی را از آن داشته باشند. بسیاری از افراد در این فکر هستند که هر چه سیستمی که استفاده میکنند گران قیمت تر باشد، حتما کیفیت بالاتری از صدا را پخش خواهد کرد. اما حقیقت امر این است که یک Audiophile واقعی، بیشتر به جزییات صدا و نحوه خروج سیگنالهای صوتی اهمیت می دهد تا به قدرت آن. کسانی که به صورت حرفه ای موسیقی گوش می کنند، خیلی دنبال سروصدا کردن و شنیدن موسیقی در ولومهای بالا نیستند و از موسیقی در ولومهای متوسط و پایین لذت می برند. برای این که موضوع صداهای خروجی را بهتر شرح دهیم بهتر است نگاهی به تفاوت های ضبط در استدیو و ضبط در سایر مکان ها (به خصوص فصاهای باز) بپردازیم.
فناوری Hi-Fi ،تجربه ثابت کرده صدا برداری در محیط های باز یا حتی سالن های کنسرت، به مراتب سخت تر از ضبط کردن صدا در استدیوهای صدا برداری است. دلیل این امر، آکوستیک بودن فضای استدیو و همچنین کم بودن نویز دستگاه های موسیقی و صداهای اضافی است. یکی از بزرگ ترین چالش های صدا برداری در سالن های ارکستر، اضافه کردن جو سالن به صدا ضبط شده خواهد بود. از آن جا که نویز می تواند تاثیر صدا اصلی را کم کند، صدا بردار باید تلاش نماید تا همه صداها را ( هم صدای سالن و هم صدا آلات موسیقی و یا صداهای دیگر) با فرکانس های مناسب تیون نماید تا با در کنار هم قرار گرفتن سیگنال ها، هم پوشانی و محو شدگی صدا رخ ندهد. در اینجاست که می توان با استفاده از Hi-Fi، تفکیک صداها را طوری تنظیم کرد تا همه آن ها به صورت جداگانه و با بالاترین کیفیت قابل شنیدن باشند. در ضبط استدیویی، تمام صداها و نحوه خروج آن ها توسط اپراتوری که میز صدا را کنترل می کند قابل تغییر است. از آن جا که محیط استدیو کاملا آکوستیک بوده و صداهای خارجی نمی توانند اثری بر روی خروجی داشته باشد، لذا شنونده خواهد توانست همان کیفیتی را که در استدیو پخش می شود را در خروجی 320 یا 128 آهنگ منتشر شده بشنود.
تفاوت سیستم های Hi-Fi و مانیتورینگ
فناوری Hi-Fi ،در سیستمهای Hi-Fi اگر در حجم پخش صدا در بعضی از فرکانسها اغراق شود، مشکلی پیش نمی آید. به طور مثال یک هدفون ممکن است بیس را بیش از اندازه واقعی که در موزیک تنظیم شده، پخش کند. چرا که کاربری این سیستم ها به گونه ای طراحی شده که به منظور رسیدن به صدایی دلنشین، تمامی صداها در فرکانس های مختلف تغییر حجم پیدا می کند. در سیستم های مانیتورینگ انجام چنین کاری از لحاظ حرفه ای، اشتباه است و صدا باید دقیقا با کمترین تفاوت نسبت به صدای اصلی پخش شده و هیچ گونه تغییری در حجم آن (در فرکانسهای مختلف) ایجاد نشود.
بهترین تلفن های هوشمندی که قابلیت پخش صدا با تکنولوژی Hi-Fi را دارند کدام هستند؟
فناوری Hi-Fi ،این روزها و با توجه به تنوع گوشی های هوشمند در بازار، افراد بسته به نیازها و همچنین سلیقه خود اقدام به انتخاب و خرید یک اسمارت فون می نمایند. اگر شما جز آن دسته از افرادی هستید که کیفیت صدا اسپیکرهای موبایل تان از اهمیت بالایی برای شما برخوردار است، با گزینه های متفاوتی در بازار رو به رو خواهید شد. یکی از فعالان این عرصه، شرکت کره ای ال جی است که با تولید یک داک جداگانه برای گوشی پرچمدار سری G خود یعنی ال جی G5، سعی داشت به کاربران کمک کند تا بهترین کیفیت صدا را بشنوند. داک Hi-Fi ال جی، قابلیت اضافه شدن به صورت یک ماژول جداگانه به دستگاه را دارند.
فناوری Hi-Fi ،یکی دیگر از پیشگامان زمینه صدا در اسمارت فون ها، کمپانی اچ تی سی است. محصولات این تولید کننده تایوانی، به خصوص گوشی های سری M از قابلیت پخش صدا بسیار خوبی برخوردار هستند. علاوه بر این، پرچمدار این کمپانی یعنی اچ تی سی 10 توانسته گواهینامه Hi-Res audio را دریافت کند.
علاوه بر موارد نام برده، می توان از گوشی های آیفون 7، 6S و همچنین تلفن های هوشمند سری Z سونی نیز یاد کرد که نسبت به سایر گوشی های موجود در بازار، از کیفیت صدای بهتری برخوردار هستند.
عوامل خارجی دخیل در کیفیت صدا هم عبارتند از:
- آکوستیک
- برق دستگاه
- کیفیت رکورد
کلام پایانی
فناوری Hi-Fi ،امروزه سیستم های صوتی که از تکنولوژی hifi استفاده می کنند، اگر چه می توانند صدا را با بهترین کیفیت پخش کنند ولی از طرفی در مقایسه با سایر محصولات موجود در بازار، از قیمت بسیار بالاتری برخوردار هستند. این در حالی است که با صرف هزینه کمتر نسبت به سیستم های hifi و تنها با تکیه بر دانش مهندسی صدا، این قابلیت وجود دارد تا بتوان از یک سیستم نچندان گران قیمت، صدایی با کیفیت و تفکیک مناسب شنید و لذت برد. پیشنهاد می کنیم پیش از خرید سیستم صوتی، تست هایی که سلیقه شنوایی شما را مورد سنجش قرار میدهند را آزمایش نمایید تا با آگاهی بیشتری بتوانید اقدام به خرید یک سیستم صوتی نمایید.
[review]